Lukas de Jood, hoofdstuk 4
In 1984 publiceerde Peter van 't Riet samen met mede-auteur Will J. Barnard het boek Lukas de Jood. Daarin betoogden zij o.a. dat de evangeliën opgevat moeten worden als midrasj, d.w.z. een vorm van joodse literatuur zoals we die ook in de rabbijnse geschriften uit de eerste eeuwen CJ tegen komen. In hoofdstuk 4 van Lukas de Jood werd de basis gelegd voor een reeks publicaties waarin de consequenties van dit midrasj-paradigma voor de nieuwtestamentische wetenschap verder werden uitgewerkt. Omdat Lukas de Jood sinds jaren is uitverkocht, hebben we gemeend dat het goed zou zijn dit basishoofdstuk in het werk van de auteur nogmaals te publiceren als zelfstandige brochure in de Folianti-reeks.

Verhalen over Johannes de Doper - de evangeliën als midrasj
Aan de hand van de verhalen van Matteüs en Lukas over Johannes de Doper laat de auteur zien dat de evangeliën niet in de eerste plaats over historische gebeurtenissen gaan, maar uit leerverhalen bestaan die thematisch aansluiten bij Tenach (Mozes en de profeten). Zo schetst Matteüs Johannes de Doper als de wedergekomen profeet Elia, terwijl Lukas hem de trekken van de profeet Samuël meegeeft. Dit procédé van verhalen vertellen aansluitend bij Tenach wordt midrasj genoemd. Beide evangelisten hebben voor hun verschillende Tenach-achtergrond hun eigen redenen gehad, redenen die gezocht moeten worden in de rol die Elia en Samuël speelden in het denken van hun joodse tijdgenoten. De auteur laat zien hoe het procédé van de midrasj werkt en wat de belangrijkste kenmerken van midrasj-verhalen zijn. Het midrasj-paradigma legt uiteindelijk de basis voor een heel andere benadering van de evangeliën dan die welke men in de gangbare nieuwtestamentische wetenschap aantreft.

Inhoudsopgave
1. Inleiding
2. Het ontstaan van de evangeliën
3. Johannes de Doper
4. Johannes de Doper volgens Matteüs
5. De andere visie van Lukas
6. Johannes de Doper volgens Lukas
7. De lofzang - niet van Maria maar van Elisabeth
8. De evangeliën als midrasj
Literatuur