Leviticus behoort waarschijnlijk tot de minst bekende en minst gelezen Bijbelboeken. Vooral door de vele offer- en reinheidsvoorschriften laten hedendaagse gelovigen zich niet meer zo gemakkelijk aanspreken. Het uitvoeren van een tempelritueel met bloedige offers is in veler ogen een achterghaalde vorm van godsdienst. Maar doen we met een dergelijke beschouwing wel recht aan dit Bijbelboek dat het hart van de Tora vormt?
Veel opvattingen over het boek Leviticus zijn helaas gebaseerd op misverstanden en onjuiste interpretaties van de tekst. Zo denken velen dat de zondebok op Grote Verzoendag beladen met de zonden van het volk voor het volk geslacht moest worden. In werkelijkheid werd hij niet geslacht, maar de woestijn in gestuurd. Bij reinheid en onreinheid wordt meestal gedacht aan schone en vuile zaken, terwijl vuile zaken rein kunnen zijn en brandschone zaken onrein.
In deze lezing laat Peter van 't Riet zien welke rol de offerdienst speelde in het verbond tussen God en Israël. Veel woorden en begrippen die in Leviticus een rol spelen, worden toegelicht vanuit hun Hebreeuwse betekenis, zoals Tora, verbond, de tent van samenkomst, offeren, reinheid en onreinheid, het priesterambt, zonde, verzoening etc.
Ook de betekenis van de diverse offers zoals het brandoffer, het zonde- en schuldoffer, het spijs- en vredeoffer komt aan de orde. Achter al deze offers en achter de voorwerpen die in de tabernakel een rol spelen, blijken theologische opvattingen schuil te gaan. De hele offerdienst is een expressie van Israëls geloofsvoorstellingen over het samenleven van de Eeuwige met zijn volk Israël. De lezing laat zien dat de offerdienst theologie is, echter geen theologie van woorden, maar een theologie van daden.