Antwoord : Het woord "eeuwigheid" in de uitdrukking "in eeuwigheid niet vergeven" is de vertaling van het Griekse woord aionious, dat weer teruggaat op het Hebreeuwse woord olam. Olam betekent tegelijkertijd zowel 'eeuw of lange tijdsperiode' als 'wereld'. Vertalen met 'eeuwigheid' legt wel erg sterk de nadruk op het tijdsaspect. Net zo goed kun je in Matteüs 12:32 vertalen met "het zal hem niet vergeven worden, noch in deze wereld, noch in de komende wereld". Het gaat dus om gedrag dat ook in de komende wereld nog (afkeurend) besproken zal worden.

Verder moet je je realiseren dat volgens de joodse opvatting niet de zondaar maar de zonde/de misdaad wordt verzoend (d.i. bedekt). Het gaat niet zo zeer om de persoon dan wel om het verkeerde gedrag. Over verzoende (bedekte) zonden wordt niet meer gesproken, laat staan geoordeeld. Over onvergeeflijke zonden blijft gesproken en geoordeeld worden, ook als de zondaar die ze beging, zich inmiddels mocht hebben bekeerd.

Het jodendom kent dan ook overtredingen die in deze wereld verzoend (bedekt) kunnen worden, overtredingen die in de komende wereld verzoend (bedekt) worden en overtredingen waar geen verzoening (bedekking) voor is. Neem bijvoorbeeld moord. In de Tora staat daar de doodstraf op vanuit de gedachte dat het opzettelijk doden van een medemens alleen verzoend kan worden met het eigen leven. Het is een misdaad die in deze wereld niet vergeven kan worden, want degene die de moord zou moeten vergeven, het slachtoffer, is er niet meer. Maar ook een moordenaar kan zich bekeren en de Tora als morele autoriteit gaan erkennen. Daarmee wordt hij een ander mens, maar de moord blijft aan hem kleven zolang hij leeft.

Nogmaals: het gaat bij vergeving en verzoening in de eerste plaats om iemands gedrag, minder om zijn persoon. Je bewust aan de Tora onttrekken of deze zelfs bestrijden is opzettelijk ingaan tegen Gods bedoelingen met de wereld en behoort tot de categorie van onvergeeflijke overtredingen. Ook als degene die dat doet, zich bekeert, blijft het aan hem kleven, blijft het besproken en beoordeeld worden. Maar daarom kan de persoon zich nog wel een ander leven gaan leidden (en daardoor een nieuwe persoon/een nieuwe mens worden)! Het is als met iemand die vroeger een overtuigd anarchist was, maar daarvan afstand heeft genomen en democraat is geworden. Hij is niet meer dezelfde burger als vroeger, maar hij zal levenslang zijn vroegere anarchisme moeten blijven veroordelen om een geloofwaardige democraat te kunnen zijn. Zo kun je ook de onvergeeflijkheid van het lasteren van de heilige geest opvatten. De bekeerling zal er levenslang afstand van moeten blijven nemen.