Antwoord: Het feit dat er nu in Nederland een discussie is losgebarsten over de besnijdenis, is geheel te wijten aan de komst naar ons land van verwerpelijke praktijken van vrouwenbesnijdenis uit primitieve culturen. Dat het simpele woord besnijdenis daardoor de connotatie van verminking en trauma's heeft gekregen, is betreurenswaardig. Dat sommigen uit onwetendheid nu ook de eeuwenoude en zorgvuldig uitgevoerde praktijk van de joodse besnijdenis ter discussie gaan stellen, is ronduit discriminerend ten opzichte van een bevolkingsgroep die elke andere, medisch niet noodzakelijke beschadiging van het menselijk lichaam verwerpt.

De joodse besnijdenis wordt door een speciaal opgeleide besnijder (moheel) uitgevoerd bij jongentjes op de achtste dag na hun geboorte. Hoewel veel ouderen de besnijdenis van hun kind beleven als een spannende en soms wat angstige gebeurtenis, is het voor het kind zelf niet veel ingrijpender dan zoiets als een injectie. De handeling wordt zo zorgvuldig uitgevoerd dat er geen blijvend letsel achterblijft. Ook aan het besneden zijn zijn geen nadelige gevolgen voor de man verbonden. Voor de vrouw zijn er zelf voordelen: joodse vrouwen hebben minder last van baarmoederhalskanker dan andere vrouwen.

Als een besnijdenis om medische redenen niet op de achtste dag na de geboorte kan worden uitgevoerd, bijvoorbeeld omdat het kind ziek of te zwak is, gaat de gezondheid van het kind altijd voor. De besnijdenis mag het leven van het kind niet in gevaar brengen. Als in zo'n geval het kind of de volwassene later besneden moet worden, gebeurt dit als een medische ingreep die in een kliniek of ziekenhuis wordt verricht door een arts. Dit is ook het geval bij niet-joodse mannen die tot het jodendom overgaan.

Een normale joodse besnijdenis is dus een religieuze handeling. Het is overbodig te vermelden dat er een medisch aspect aan zit, want dat is ook het geval bij het drinken van melk.